Nikola Musulin, pisac, učitelj

(Musulini, gomirska parohija, Gornja krajina, 1827- Beograd, 1903)

Bio je učitelj u Prizrenu, Skadru,na Cetinju, a od 1862 u Srbiji u Velikom Gradištu,

Beogradu, Smederevu, i nanovo u Beogradu do 1887 kad je penzionisan. Njegovom inicijativom, otvoren je u Skadru ruski konzulat, on je prvi pokrenuo 1857 pitanje o

Osnivanju Bogoslovije u Prizrenu. Godine 1859. pronašao je kod popa Sime Popovića

u selu Dvoranu tzv. prizrenski rukopis Dušanovog zakonika i donio ga je u Beograd.

Musulin se bavio i književnošću. Glavni radovi: Misli o nastavi (1881), dvije zbirke

ratnih pjesama, pod naslovom: Do zore (1863. i 1881), epos Mijat hajduk i Asan-aga

Kuna (1894) i veći dramski spjev Pravda i sloboda (1897), na formu Gorskog vijenca.

Potpisivao se sa N. M. Gomirac.